skip to main |
skip to sidebar
Ξεβάψανε οι έρωτες...
Ξεβάψανε οι έρωτες κι ας θες να τους θυμάσαι,τίποτα δεν απέμεινε δικό τους ν’αγαπάςμόνο σκιές μισόσβηστες που σκύβουν σαν κοιμάσαικαι ψυθιρίζουν θελτικά κοντά τους για να πας...Τότε ανασαίνεις μυρωδιές και λόγια πυρωμέναπου μόνο κάποιος εραστής τόλμησε να τα πείκι όπως αγγίζεις το κορμί σιγά μα αγριεμέναεκείνη σου κρυφογελά κι αρνιέται να ντραπεί...Αλήθεια ποιάς το άγγιγμα σημάδεψε τη μνήμη και ποιάς η φλόγα να’καψε τα φύλλα της καρδιάςποιά δύναμη να ημέρεψε του έρωτα τ’αγρίμικαι ποιά τραγούδι έπλεξε της ακροθαλασσιάς;Ταξίδι κάνει η σκέψη σου εκεί που σβήσαν τ’άστραεκεί που δεν ξεχάστηκε το χθές και σ’οδηγείσε πόθους και σε θύελλες,σ’αμμοκτισμένα κάστρασ’αγάπες που δεν πάτησαν τα πόδια τους στη γη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου